Nee, zeker nog niet het kampioensdoek, maar de periodetitel was reden voor een klein feestje. Al was het vooral de winst in de kraker tegen Buitenveldert die een vreugde-explosie veroorzaakte. Terecht!

Verbazing alom toen er een arbitraal trio het veld opkwam. Huh? Had de KNVB voor deze wedstrijd een compleet trio gestuurd? Verwarring alom. Nee, het bleek gewoon een verenigingsscheidsrechter te zijn die twee andere kompanen had meegenomen. Weliswaar zou het aan Overbos meegedeeld zijn, maar bij de VR1 was de indruk gewekt dat het om een KNVB-trio ging. Niet dus, de vaste Overbos-grensrechter mocht aan de kant blijven. Het zette veel vraagtekens en bij dit soort situaties kun je al veel voorspellen. Die dus nog uitkwamen ook. Hoewel, laat meteen gesteld zijn, één van de grensrechters, een 16-jarig talentje, ging helemaal op in zijn rol en vlagde voortreffelijk. Pluim, die heeft toekomst! Maar nog belangrijker, laat meteen gezegd zijn dat de arbitrage absoluut niet bepalend is geweest. De tegenstander zelf, op één naar incident na, voetbalde uiterst sportief (en bovendien ook goed!). Uiteindelijk is de wedstrijd door de teams zelf beslist, gelukkig maar, heerlijke wedstrijd van beide kanten. Het was enkel bij cruciale momenten iets te voorspellend, voor een verenigingsscheidsrechter is het fluiten van zo'n beladen wedstrijd per definitie een crime. 

  
Het blijft toch altijd geweldig, zo'n pupil van de week. Ook Buitenveldert had een hele enthousiaste!

Ondanks deze vreemde situatie speelde Overbos voortreffelijk in de eerste helft. Het zette continue druk op het middenveld en het eerste kwartier kwam Buitenveldert er tot onze verbazing niet aan te pas. Twee grote kansen had Overbos al gehad toen Lieselotte nog pas in de zesde minuut de verdediging omzeilde en de bal loepzuiver in de hoek schoof. Daarna lag de 0-2 op diverse schoenen, maar het laatste stukje geluk ontbrak. Halverwege de eerste helft kreeg Buitenveldert meer grip op de wedstrijd al wist het, op één vervaarlijke kopbal na, geen kans te creëren. Overbos moest nu meer gaan counteren en dat leverde na een halfuur dan toch dat uitgestelde doelpunt op. Femke rommelde zich door de verdediging heen en wist in de daaropvolgende flipperkast de bal nog het best te controleren. Het uiteindelijke tikje ging tergend langzaam het doel in, maar wat deed het ertoe, het was 0-2!

  
Wat speelde Lieselotte weer top. Hier schuift ze de openingstreffer binnen.  Onnavolgbaar aan de bal.

Vlak daarna een naar moment. Werkelijk iedereen zag de natrapschop van de Buitenveldert-spits op Emma en de aansluitende vuistslag, maar waar dieprood op de plaats was geweest kwam de voorspelling over de afloop hiervan al uit: geen enkele actie. Al kan ik me de gedachtegang van de scheids helemaal indenken. Doe dat maar eens… Dat is per definitie nu eenmaal ondoenlijk. Nou ja, zeker na de pauze zou de spits de wedstrijd nog prachtig doen opleven, dus soi, handshake. Zonder kleerscheuren werd 0-2 de rust ingedragen.

  
Femke's laatste tikje na krachtig doorzetten brengt de 0-2. Ontlading bij Lisette!

Na de pauze was het weer Overbos dat de overhand had, en opnieuw resulterend in een knap doelpunt van Lieselotte. Een loepzuivere dieptepass ronde ze met een voortreffelijke lob af, 0-3! Een stand die de indruk gaf dat Overbos gewoon een tegenstander trof als alle anderen. Maar dat was Buitenveldert niet…. Want dat die nog jonge meiden konden voetballen was wel duidelijk. Of het onderschatting was na zo’n duidelijke voorsprong, vermoeidheid, concentratieverslapping, wie zal het zeggen, maar Overbos gaf het heft uit handen.

  
Met de stift van Lieselotte voor 0-3 leek de wedstrijd gelopen. Leek.... Rechts de onverzettelijke Marisa.

Buitenveldert gaf zich terecht niet gewonnen. Het vocht voor wat het waard was en een halfuur voor tijd was de verdediging ineens gezien. De Buitenveldertspits, die dus eigenlijk rood had moeten hebben, maar ook lof oogste bij de Overbos-supporters voor haar grote kwaliteiten, liet Veerle met een juweel van een lob kansloos. Overbos was de draad even kwijt en het onheil naderde, nog geen zes minuten later. Weer die spits die machtig versnelde en alles en iedereen kansloos liet. Het werd weer tandenbijten voor speelsters en supporters, al was de verdediging inmiddels wel weer gesloten en kreeg Overbos weer meer grip en ook weer kansen. Tja, en dan kon je op de volgende voorspelling wachten. En zo geschiedde, vier minuten voor tijd. Je wist dat ieder duwtje in het strafschopgebied een penalty zou betekenen. Toen was daar het duwtje. Het was een kwestie van accepteren, op zich een niet onterechte beslissing. Buitenveldert zou op basis van de enorme veerkracht, volharding en klasse in de laatste 20 minuten misschien nog een punt verdienen ook. Met een dreun vloog de gelijkmaker, 3-3, in de touwen. Veerle hoorde de bal slechts sluizen. Niet verliezen was natuurlijk het belangrijkste doel voor Overbos, maar het zou zich gezien de overmacht tot een half uur voor het einde enorm tekort hebben gedaan. Dat beseften de meiden ook, en persten er diep uit de tenen nog een allerlaatste restje turbo uit. De klok staat op 89 minuten als een voorzet richting rand strafschopgebied geslingerd wordt. De bal zeilt schuin achter Lisa naar beneden. Knap lastig om die nog in bezit te houden, laat staan onder controle te krijgen. Of Lisa dat besefte? Ze besloot in ieder geval maar om de bal in een keer vanuit de draai volley op doel te schieten. Met een ongelooflijke curve draaide die vervolgens tot verbijstering van alles en iedereen de bovenhoek in. Wereldgoal, Overbos alsnog op voorsprong! De ontlading in het veld en aan de kant is enorm.

  
De beslissing in de slotminuten. Links heeft Lisa de bal binnen gevolleyd voor 3-4. En rechts maakt Lieselotte een einde aan de wedstrijd, 3-5!

Nu nog wel de voorsprong tot het einde zien te behouden. Ach ja.....  Niemand wordt meegedeeld hoeveel tijd erbij gaat komen. Minuut na minuut verstrijkt, we zitten al in de zeven en negentigste minuut. Overbos geeft niets meer weg, overheerst nu weer, maar het bevrijdende fluitje klinkt maar niet. Er was maar een manier om de wedstrijd te eindigen: zelf nog een keer scoren. Want we voorspelden het, pas na het volgende doelpunt wordt afgefloten. De lange blessuretijd zorgde zodoende wel voor een onvervalst zinderend slotakkoord. Gelukkig is het doelpunt niet de gelijkmaker van Buitenveldert, maar het is Lieselotte die de trekker overhaalt. Een kopie van haar derde doelpunt, opnieuw de verdediging achter zich latend en een weergaloze lob producerend. En inderdaad, de wedstrijd is dan ineens wél afgelopen. Een onvervalste kraker met een waanzinnig slot is met winst afgesloten. Verdiend, want op 20 minuten na was Overbos toch echt de betere ploeg. Maar wat was Buitenveldert een mooie tegenstander. Een team, dat als het zo doorgroeit, in de toekomst nog heel ver gaat komen. Fantastische talenten. En dat net als Overbos ook absoluut niet in de derde klasse thuishoort. Het heeft Overbos op het tandvlees doen bijten. Maar daarvoor weer chapeau voor alle speelsters van Overbos natuurlijk, iedereen voetbalde naar maximaal kunnen of daar overheen. Iedereen een dikke pluim. Een extra pluim was voor ons aan de kant toch wel voor Marisa, die ongelooflijk veel werk opknapte op het middenveld en de basis legde voor de winst: vroegtijdig ingrijpen en pressie zetten. De ontlading was groot, het was genieten van de bitterballen van Klaas na terugkeer in de Overbos-kantine, de veertiende schaal alweer.


Wat een ontlading!

Nu weer met beide benen op de grond, want al is er een gaatje geslagen en de periodetitel behaald, dit prachtig voetballende Buitenveldert is nog niet definitief verslagen. En de andere tegenstanders ook nog niet. Nog steeds geldt dat ieder puntenverlies de zaak weer helemaal kan doen kantelen. Dus meiden, ook bij de volgende tegenstander de mouwen weer opstropen en de concentratie 110%. Al helemaal tegen Hillegom VR2, over twee weken de eerstvolgende competitie tegenstander. Jullie weten zelf wel waarom…. Volgend weekend geen competitievoetbal, maar de achtste finale van de beker. Op zaterdagmiddag nog wel, 17:00u in Utrecht bij Domstad Majella. Totaal onbekend, maar daardoor wel zo leuk. Dan mag je de nummers 1 en 2 van de tweede klasse wel verslagen hebben in de beker, ook dit is weer een onvoorspelbare tegenstander. Maar we gaan er weer vol goede moed tegenaan. Meiden, klasse vandaag, we hebben genoten! En supporters: jullie waren toppie! En laat de KNVB bij een volgende wedstrijd van dit kaliber toch maar liever een neutrale arbiter sturen. Ja, ook in de thuiswedstrijd straks bij Overbos. Want eigenlijk zitten verenigingsscheidsrechters hierop niet te wachten. We zeiden het al, zulke beslissende wedstrijden zijn per definitie een crime om te moeten fluiten. Sommig handelen wordt te voorspelbaar. Maar al met al stond hij er toch maar. Dat mag je waarderen. Ik vraag me alleen af wat er gebeurt als Overbos zomaar drie eigen mensen het veld instuurt.... Nou ja, weer een ervaring rijker zuilen we maar zeggen. Na een carrière van ruim 50 jaar in voetbal en het zelf scheidsrechteren nooit te oud om weer eens iets nieuws mee te maken :).

Alle wedstrijdfoto's: KLIK HIER