Na 2 eclatante overwinningen was er vorige week het kolderieke partijtje uit bij UNO. Daar werd onterecht met 4-3 verloren waar de 4-4 onterecht werd afgekeurd. Na een mooie rush van Danique die 1-0 maakte en een schitterende run van Jens op rechts die aan Dennis Rommedahl deed denken in zijn hoogtijdagen was het de vuurpijl van Macar die de 3-2 optekende. Daarna hadden we het even niet meer en werd het 4-3. Vervolgens maakte Macar geheel in overeenstemming met het spelbeeld gelijk. Voor de zekerheid gaf ook Jens nog een tikje. Echter de Coach van de tegenstander vond het een corner??? Vreemd en onterecht.

Deze week alle kans om revanche te nemen. Echter gedurende de week werden verschillende spelers geteisterd door de griep. Gelukkig waren Sjefke en Doelpunten machine Tjore weer van de partij.

We vlogen uit de startblokken. Jens controleerde de bal in een keer uit de lucht en schoot hem vervolgens fabuleus in de verre hoek. Nog geen minuut later overrompelde Danique de tegenstander met de 2-0. Dit beloofde een afstraffing te worden. Echter we waren het even kwijt….

Snel werd het 2-2 en zelfs 2-3. Verschillende omzettingen brachten niet het gewenste effect. Moet gezegd Sjefke speelde ijzersterk dit keer en draaide zich keer op keer vrij van de tegenstander om in te leveren bij een ander bordeauxrood shirt.

Er waren kansen over en weer. Onze helden hadden hun dag niet. Veel spelers haalden niet hun normale niveau. Ook werd Sjefke beloond voor zijn goede spel en als ‘stormram’ gebracht, hetgeen hetzelfde effect zou moeten hebben als Oranje tegen Duitsland uit met v Dijk in de spits. Wellicht is het mijn fout geweest dat ik geen papiertje aan de spelers heb meegegeven.

Echter er was er een die weergaloos was vandaag en dat was Joah. Hij onttrok zich aan het povere spel en was een plaag voor de tegenstander. met verschillende saves zelfs met een hand, zelfs toen hij op de grond lag en zelfs bij de paal kreeg de tegenstander hem er niet in. Joah verdedigde zijn vesting als een Tempelier in de Middeleeuwen.

Toen kwam er zelfs een penalty tegen na een vangbal van Jesse, hetgeen in rugby een prima resultaat was geweest maar in voetbal niet word toegestaan. Het bleek de juiste beslissing van de gewiekste verdediger. Het was namelijk Joah die -hoe kon het ook anders- de penalty uit het doel werkte. Ook de ouders van de tegenstanders konden niks anders dan respect hebben voor onze sluitpost. Ternauwernood moest hij er nog een doorlaten maar dat was geheel niet op zijn conto te schrijven.

Ja soms heb je het gewoon niet en vandaag was zo’n dag…….

Volgende week ontvangen we HBC. Tijd om de boel weer om te draaien. Gestreden maar niet onze dag.